SJM Magazyn nr.16 (14.03.21) - YTP Ski Jumping Manager (TM) Sezon 36 (2042/2043)

Adebade · Moderator

SJM Magazyn nr.16 (14.03.21)

Spis treści:
I - Podsumowanie statystyczne konkursów PŚ w Marvovie

II - Relacja z konkursów PŚK w Calgary

III - Relacja z konkursów Ligi Konfederacji

IV - Poradnik Mistrza cz.3

V - Skocznie Świata SJM (odc.3)

I - Podsumowanie statystyczne konkursów PŚ w Marvovie
Przygotował: Dovahkiin

Za nami weekend rywalizacji w Mavrovie. Czas na podsumowanie statystyczne.

Podiumowicze:

1. Aladdin S. Carlsson (SWE) - Pierwsze zwycięstwo w karierze, będące zarazem jego drugim razem na podium. W pierwszym konkursie zwyciężył o 10 pkt z Saulim Helsinki.
1. Sauli Pekkanen (FIN) - Jego drugie zwycięstwo w karierze, na podium po raz czwarty. Przewaga nad Helsinkim wyniosła 10,5 pkt.
2./2. Sauli Helsinki (FIN) - Pierwsze dwa razy na podium, a zarazem jego to pierwsze występy w PŚ. Jak na debiutanta świetny wynik. Objął prowadzenie w klasyfikacji.
3. Fredrique S. Wilander (SWE) - Czwarty raz na podium, pierwszy raz na najniższym jego stopniu.
3. Ibrahim Abduhalilov (KAZ) - Mistrz Świata 2033 z Popradu, w swoim 110 występie w PŚ był na podium po raz siódmy, po raz czwarty na trzecim miejscu.
3. Fredrique Strandberg. - Czwarty raz na podium, czwarty raz trzeci.

Tabela podiumowa:

1. Sauli Pekkanen FIN (1/0/0)
2. Aladdin S. Carlsson SWE (1/0/0)
3. Sauli Helsinki FIN (0/2/0)
4. Fredrique S. Wilander SWE (0/0/1)
. Ibrahim Abduhalilov KAZ (0/0/1)
. Fredrique Strandberg SWE (0/0/1)

Drużyna weekendu:

Najlepiej punktującą drużyną weekednu w Mavrovie byli Finowie. Drugie miejsce przypadło Szwedom, a trzecie Kazachom.

Klasyfikacja drużynowa zawodów:

1. FIN 529 (1/2/0)
2. SWE 443 (1/0/2)
3. KAZ 231 (0/0/1)
4. SVK 156
5. ITA 50
6. JPN 18
7. NOR 16
8. POL 7

Życiówki:

Najlepsze wyniki w konkursie PŚ poprawione lub wyrównane przez zawodników.

Wynik Poprzedni rekord
Aladdin S. Carlsson SWE 1(1. raz) 3 Pierwsze zwycięstwo.
Aleksey Tungyshbaev KAZ 8 =
Brajanusz Kiełbasa POL 30 43 Pierwsze punkty.
Carl-Gustav Kanerva FIN 22 debiutant Pierwsze punkty.
Chad Brajanek Cebulka SVK 22 34 Pierwsze punkty.
Corbinian Wechsler SUI 50 debiutant Pierwszy raz w konkursie.
Ermacora Bellagio SUI 43 debiutant Pierwszy raz w konkursie.
Foma Matveev BLR 47 debiutant Pierwszy raz w konkursie.
Francesco R. Travieso ARG 33 46
Fredrique Strandberg SWE 3 =
Iisakki Takala FIN 4 debiutant Pierwsze punkty.
Imangali Massimov KAZ 13 15
Jean-Marie Decomte FRA 45 debiutant Pierwsze punkty.
Joel Cournallier FRA 40 debiutant Pierwsze punkty.
Marciano Dinho Tavares JPN 21 23
Radosław Rołyszewski POL 31 debiutant Pierwszy raz w konkursie.
Roman Bardzomiło POL 25 31
Sauli Pekkanen FIN 1 (2.raz) =
Sauli Helsinki FIN 2 debiutant Pierwsze punkty.
Severo Muggia ITA 17 24
Tamerlan Murtazayev KAZ 28 42 Pierwsze punkty.

Jubilaci:

Okrągłe jubileusze skoczków które padły podczas mijającego weekendu PŚ.

Beppe Mari ITA - 60 występ w PŚ.
Fredrick Tallinder - 130 występ w PŚ.
Giosue Maciello - 130 występ w PŚ.
Ibrahim Abduhalilov - 110 występ w PŚ.
Katsurou Oshiro JPN - 70 występ w PŚ.
Radnaasumberellin Sansargereltekh MGL - 20 występ w PŚ.
Reimu Vaehi EST - 50 występ w PŚ.
Rikhard Virtanen EST - 50 występ w PŚ.

Debiutanci:

Zawodnicy którzy wystąpili po raz pierwszy w konkursie głównym PŚ.

Carl-Gustav Kanerva FIN
Corbinian Wechsler SUI
Ermacora Bellagio SUI
Foma Matveev BLR
Iisakki Takala FIN
Jean-Marie Decomte FRA
Joel Cournallier FRA
Radosław Rołyszewski POL
Sauli Helsinki FIN

Loty i antyloty:

Porównanie pięciu najlepszych i pięciu najgorszych lotów obu konkursów.

1. Sauli Pekkanen FIN - 104.33m
2. Fredrique Strandberg SWE - 102.77m
3. Sauli Helsinki FIN - 102.36m
4. Iisakki Takala FIN - 101.97m
5. Fredrique S. Wilander - SWE 100.33m

1. Radnaasumberellin Sansargereltekh MGL - 34.01m
2. Krisztian Rosegyi HUN - 37.64m
3. Eduadr Obermajer CZE - 38.07m
4. Corbinian Wechsler SUI - 40.10m
5. Foma Matveev BLR - 40.26m

II - Relacja z konkursów PŚK w Calgary
Przygotował: Adebade

13 marca odbyły się długo wyczekiwane konkursy inaugurujące cykl Pucharu Świata Kobiet. W ogłoszonym przed sezonem kalendarzu w pierwszej rubryce widniał kanadyjski obiekt w Calgary i to właśnie on był miejscem zmagań najlepszych zawodniczek w świecie SJM. Jak to często bywa na starcie sezonu, do zawodów zgłosiło się wiele nacji, skuszonych walką na najwyższym poziomie. Nie zabrakło oczywiście zawodniczek ze Szwecji, Finlandii, Słowacji, Włoch czy Kazachstanu. Warto też wspomnieć o reprezentantkach Mongolii, czy choćby o Japonce Mariko Inoue. Zapowiadały się więc bardzo ciekawe konkursy, w których walki miało nie zabraknąć. Kogo wymieniano przed konkursami w roli faworytek? Dużo obiecywać sobie można było po zwyciężczyni Letniej Grand Prix Kobiet – Magdalenie Schaumann oraz jej rodaczkach Magdalene Kirchner i Kjerstin Stenman. Podjąć walkę miały też Finka Liljanna Mikkonen, Włoszka Amaeda Alcheri, a także zawodniczka z Kazachstanu – Viktoriya Alzhanova. Alberta Ski Jump Area była dobrze przygotowana na zbliżające się zmagania, a dopisał także wiatr oraz kibice, którzy tłumnie przyszli pod obiekt wypełniając w całości przestrzeń pod skocznią. Gdy wszystko zostało dopięte na ostatni guzik, ruszyły pierwsze kwalifikacje, w których górą okazała się Alzhanova. Groźnie wyglądający upadek zaliczyła natomiast Andżela Krupa i na rozbiegu już się w tym dniu nie pojawiła. Nieco później odbył się konkurs, gdzie najlepsza była Antonia-Paula Granath. Była to duża niespodzianka, gdyż zawodniczka ta nie była wymieniana jako kandydatka do triumfu. W końcu emocje opadły. Odbyły się występy artystyczne, a po nich, ponownie stawka pojawiła się na najeździe. Drugie kwalifikacje zwyciężyła Schaumann, która zawiodła poprzednio i nie znalazła się w czołowej dziesiątce. Nadszedł czas na drugi i ostatni konkurs tego weekendu w Ameryce. Tym razem popisała się Frederika Tallinder, która odrobiła dużą stratę do liderki po pierwszej serii. Za nią znalazła się Tindra-Maria Molander, a podium uzupełniła Alzhanova. Zwyciężczyni pierwszego konkursu nie pokazała się z najlepszej strony i zajęła 11 pozycję. Wspomniana przed chwilą Tallinder z Calgary wyjechała z żółtym plastronem liderki cyklu, zaś kolejne zmagania odbędą się w ramach FIS Team Tour w litewskim Anyksciai. Z tego konkursu relacja oczywiście na naszych łamach.

III - Relacja z konkursów Ligi Konfederacji
Przygotował: Adebade

Dnia 10 i 11 marca rozegrano pierwsze kolejki nowego w SJM cyklu dla kadr, czyli Ligi Konfederacji. Przypomnę tylko, iż w rozgrywanych konkursach eliminacyjnych, mających zadecydować o rozstawieniu wygrała reprezentacja Szwecji, a oprócz niej w Elite Confederations League znalazły się: Słowacja, Kazachstan, Norwegia, Japonia, Włochy, Polska oraz Mongolia. Pozostałe: Węgry, Turcja, Białoruś, Estonia, Czechy, Niemcy, Francja, a także Litwa zmagać się będą w Second Confederations League. Czas jednak powrócić do tematu pierwotnego, a mianowicie pierwszej kolejki. Jeśli chodzi o czołówkę, w stosunku 3:0 swoich rywali pokonały nacje Kazachstanu (z Włochami), Szwecja (z Mongolią) i Słowacja (z Polską). Ciekawie zaś było w starciu Norwegii z Japonią, ostatecznie górą okazali się reprezentanci Kraju Kwitnącej Wiśni. Prawdopodobnie kluczowa okazała słaba postawa norweskiego MIX-Teamu. Dzień później doszło do 2 kolejki, w której najciekawiej było w pierwszym spotkaniu. Dobrze wyszkolona żeńska kadra Mongolii nie dała jednak rady z dość wszechstronnie rozwiniętą reprezentacją Norwegii. W pozostałych starciach bez starty punktu lepsze były Szwecja, Słowacja i Kazachstan. Jeśli zaś chodzi o potocznie zwaną “drugą” ligę tam wyniki okazały się bardziej interesujące. Wielokrotnie dochodziło do wyniku 2:1, co w Elicie zdaje się być rzadkością. Z szczególnie dobrej strony zaprezentowały się nacje Turcji i Estonii, które lepsze okazały się w starciach z oboma rywalami. Z niektórych spotkań dostępne są relacje VIDEO, na które serdecznie zapraszam.

IV - Poradnik Mistrza cz.3
Przygotował: Yoyogi

Część trzecia poradnika - pecunia non olet.

W trzeciej części omówione zostaną aspekty finansowe reprezentacji.

Co prawda sprawy finansowe były już wcześniej omawiane, aczkolwiek było to omówienie fragmentaryczne, konieczne dla dopełnienia całości porady odnoszącej się poprzednich części. Niemniej jednak kwestie finansowe wymagają omówienia szerszego, co w tym wydaniu będzie miało miejsce.

To, że omówienie będzie szersze, to jeszcze nie oznacza, że będzie wyczerpujące, albowiem nie da się tego uczynić ze względu na to, iż sytuacja każdej reprezentacji jest inna i każda z tych sytuacji wymaga szczegółowej analizy, którą będzie wykonywał menedżer reprezentacji. Niniejsza praca odnosi się do nakreślenia generalnych porad, które menedżer reprezentacji, we własnym zakresie, może zaaplikować od swojej reprezentacji.

W tym wydaniu zostaną omówione podstawy odpowiedniej gospodarki finansami. Odpowiednia gospodarka finansami pozwoli nam na bezpieczny rozwój reprezentacji oraz na uniknięcie zadłużenia (na poczet tego artykułu rozumianego jako niewypłacalności w myśl art. 17 Kodeksu Finansowego). W kolejnych wydaniach poradnika omówione zostaną m.in. inwestycje w infrastrukturę, oraz postępowanie w przypadku osiągnięcia przez reprezentację stanu niewypłacalności.

Menedżer powinien zadbać o to, aby reprezentacja miała możliwie jak najwięcej pieniędzy do rozdysponowania. Większa liczba środków na koncie pozwala na zatrudnienie lepszego sztabu szkoleniowego, pozwala na wysłanie większej liczby osób na lepszej jakości obozy, pozwala na inwestycje w infrastrukturę oraz większy rozmiar tych inwestycji, zaciągnięcie większej liczby juniorów, co też zwiększa szanse na trafienie na wybitnego juniora. Nie jest odkrywczym stwierdzeniem, że dobrze mieć więcej pieniędzy niż mniej. Jak zatem do tego dojść?

Wpierw, co istotne i o czym była już mowa, należy zadbać o to, żeby poziom centrum ekonomicznego reprezentacji był jak najwyższy. Centrum edukacyjne pozwala zwiększyć liczbę dostępnych pieniędzy na starcie każdego sezonu, co jest zwłaszcza istotne dla reprezentacji, które dopiero zaczynają zabawę od 0 lub nieco powyżej, kiedy nie mogą liczyć na zwiększenie liczby środków pieniężnych przez osiągane wyniki sportowe.

Drugą rzeczą, o jaką należy zadbać, w trosce o finanse, są dobre wyniki sportowe reprezentacji. Reprezentacja poprzez wyniki sportowe zyskuje pieniądze w trzech ścieżkach. Po pierwsze, lepsze wyniki pozwalają osiągać wyższe pozycje w rozgrywanych co sezon turniejach i w turniejach wyższej rangi, a te są lepiej gratyfikowane. Po drugie, reprezentacja przez dobre wyniki zyskuje w Rankingu SJM, gdzie osiągnięta pozycja rzutuje na liczbę posiadanych przez reprezentację gwiazdek, a te, zgodnie z Kodeksem Finansowym, powiązane są z wysokością budżetu startowego reprezentacji oraz wysokości kontraktów sponsorskich. Po trzecie, to już dla reprezentacji o większym poziomie umiejętności, dobre wyniki pozwalają zwiększyć liczbę konkursów rozgrywanych na własnym terenie, co przekłada się na zwiększenie zysków związanych z organizacją konkursów u siebie.

Dbając o powyższe cztery elementy powinniśmy mieć co sezon zadowalający poziom kapitału, który pozwoli nam na odpowiedni rozwój reprezentacji.

Pora przejść do właściwej gospodarki pieniądzem.

Przed faktycznym rozpoczęciem nowego sezonu należy wykonać rozpiskę finansową, aby uniknąć zadłużenia. Jak zatem uniknąć problemów? Nie możemy dysponować pieniędzmi "w ciemno", bez wcześniejszej analizy, ponieważ w ten sposób ryzykujemy popadnięciem w tarapaty finansowe, które mogą się skończyć m.in. na sezonowej banicji reprezentacji, a taka banicja potrafi znacznie spowolnić postępy reprezentacji, a tego należy unikać, jeżeli się chce osiągnąć w rozsądnym czasie duże sukcesy.

W rozpisce finansowej należy sobie rozpisać dochody stałe (budżet startowy, kwoty sponsorskie) i wyliczyć, ile mamy pewnego kapitału startowego.

Jeżeli mamy reprezentację posiadającą 3 gwiazdki, bez centrum ekonomicznego, to naszym pewnym kapitałem startowym jest kwota 1 470 000 euro. W tych granicach planujemy wydatki, tj. zatrudnienie sztabu (pensje oraz pozostałe koszty), obozy, utrzymanie infrastruktury itd. Wydatki zasadniczo nie mogą przekroczyć tego pewnego kapitału startowego.

Od tej zasady są pewne wyjątki. I należy już na starcie dodać, że te wyjątki się tyczą reprezentacji, które mają co sezon spore dochody z organizacji zawodów na własnym terenie oraz nagrody finansowe za osiągnięcia w turniejach.

Jeżeli prowadzimy reprezentację, która nie osiąga okazałych dochodów z tytułu organizacji turniejów, nie ma też sporych nagród za osiągnięcia, to nie powinniśmy przekraczać kwoty pewnej (o której była mowa wcześniej), a nawet powinniśmy zostawić sobie pewną rezerwę, tj. mając 1 470 000 euro pewnych, to wydać np. 1 200 000 na pokrycie wszystkich wydatków. Taka rezerwa pozwoli nam nie tylko na uniknięcie niechcianych problemów finansowych związanych z zadłużeniem, ale też pozwoli część środków przeznaczyć na sezon kolejny, powiększając odpowiednio z tego tytułu nasz budżet startowy.

Jeżeli prowadzimy reprezentację, która osiąga dochody z organizacji, ma dochody z tytułu osiągnięć, to jeżeli chcemy zwiększyć swoje wydatki, to warto przejrzeć raporty finansowe za poprzednie sezony oraz dokonać analiz kalendarzy i przeglądu swojej oraz reprezentacji rywali, aby móc dokonać prognozy, ile nasze dochody niestałe mogą wynieść i na ile możemy sobie pozwolić bezpiecznie wydać "nadprogramowo". Zatem, jeśli nasza reprezentacja z tytułu dochodów niestałych (tj. organizacja zawodów, nagrody) uzyskuje co sezon około 1 mln euro i w tym sezonie warunki są podobne do tego, co miało miejsce w poprzednich sezonach, to możemy się pokusić o wydatki na poziomie ok. 500 tys. euro + cały budżet pewny (sponsorzy + budżet startowy).

V - Skocznie Świata SJM (odc.3)
Przygotował: Fenix600

Falun - Początki

Skocznia Lugnet w Falun tak jak pozostałe skocznie z poprzedniejszych odcinków, jest od początku. Nie była to świetnie zadbana skocznia, była w opłakanym stanie i trzeba było przeprowadzić renowacje która by mogła ją odżywić. W roku 2011, wielka legenda w swojej okazałości, Yoyogi postanowił dokonać tej sztuki.

Szwecja prosi szanownych inwestorów o pokrycie połowy wydatków związanych z budową otoczki obiektu w Falun. Skocznia jest w opłakanym stanie a kraj by się mógł rozwijać i do 2015 mógł się już równać siłą z najlepszymi potrzebuje obiektu spełniającego wszelkie wymogi.

Podpis: Yoyogi

W przytoczonej wypowiedzi prosi o kredyt na przebudowę obiektu by "do 2015 mógł się już równać siłą z najlepszymi"

Jak można później się domyślić, Szwecja przez wiele lat dokonując dużego progresu, zdołała zrównać się siłą z najlepszymi, ba nawet stała się najlepszą reprezentacją na całym świecie, gdzie do dziś dominuje w wielkiej chwale.

Nie będę się rozpisywał dalej nad historią ogólną skoczni i o tym jak wyglądała przez te lata. Przejdźmy od razu do tego co nas czeka.

Falun - Czasy Świetności

Skocznia w miejscowości Falun jest kolebką Szwedzkich skoków która jako pierwsza ze skoczni była bazą talentów ze Szwecji które na tej skoczni szlifowały swoje umiejętności. Na pewno zapytajcie si, na który sezon przypada jej najlepszy okres. Trudno jest stwierdzić który sezon był najlepszy dla tej skoczni a faktem jest, że nigdy nie gościła u siebie poważnej Imprezy Specjalnej. Najczęściej była to skocznia w Kirunie. Dlatego Falun występowało w kalendarzach Pucharu Świata. Można stwierdzić że Czas Świetności Falun nie istnieje kompletnie, ale może się to kiedyś zmieni. Nikt tego nie wie a decyzja pozostaje w Yoyogim. Ciekawe czy ta najstarsza skocznia w Szwecji doczeka się czegoś większego niż Puchar Świata(Najczęściej w Falun był organizowany Turniej Nordycki)

Falun - Sukcesy i Zwycięstwa

Kto wygrał najwięcej konkursów na Lugnet?
Pierwszym zwycięzca zostal Johan Remen Evensen który wyprzedził trzech finów, Hautamaekiego, Happonena i Larinto. A Najwięcej zwycięstw odniósł Dusan Jankular, zdobywając dwa razy pierwsze miejsce. Dość mało ale dlatego że Falun był w cieniu tych lepszych infrastukturowo skoczni. Najczęściej się pojawiała w latach 2011-2020. Dzisiaj nie widać aby zagościła w Pucharze Świata a naprawdę szkoda.

Falun - Wygląd skoczni

PODSUMOWANIE
Falun ma w sobie coś wyjątkowego. Historia skoczni jest bardziej usłana różami niż poprzednie opisane skocznie, ale i Lugnet ma w sobie problem. Nie jest w stanie przebić się przez konkurencyjne skocznie które są bardziej rozbudowane. Nie widać by miało to się zmienić. Ma miejsce w niższych cyklach np. Puchar Kontynentalny, ale zasługuje na miejsce w kalendarzu Pucharu Świata. Kiedyś nie było innych skoczni poza nią, Sama historia początku dominacji Szwedów zaczęła się właśnie tutaj. To magiczne miejsce w którym wciąż można skakać, infrastruktura w pełni umożliwia tutaj na trening i przygotowanie do sezonu. Największy niedosyt Lugnet to wielka Impreza Specjalna która dała by gwarancje popularyzacji okolicy i większy zarobek, nie mówiąc o większym zainteresowaniu sportami zimowymi. Jednak będzie trzeba poczekać jeszcze te kilka lat, by w przyszłości Falun miało odgrywać większą role.

Numer przygotowali:

- Adebade

- Dovahkiin

- Yoyogi

- Fenix600